fabacius

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

fabacius < faba

Επίθετο

fabacius ^(la), -a, -um (făbācĭus)

1. με κουκιά, που περιέχει κουκιά, που έχει την ιδιότητά τους

   αρχαία ελληνικά: κυάμειος, κυάμινος, τῶν κυάμων

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	fabacius	fabacia	fabacium	fabaciī	fabaciae	fabacia
γενική	fabaciī	fabaciae	fabaciī	fabaciōrum	fabaciārum	fabaciōrum
δοτική	fabaciō	fabaciae	fabaciō	fabaciīs	fabaciīs	fabaciīs
αιτιατική	fabacium	fabaciam	fabacium	fabaciōs	fabaciās	fabacia
κλητική	fabacie	fabacia	fabacium	fabaciī	fabaciae	fabacia
αφαιρετική	fabaciō	fabaciā	fabaciō	fabaciīs	fabaciīs	fabaciīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)

Σε αυτό το λήμμα έχει ενσωματωθεί κείμενο από το Λατινοελληνικό λεξικό του Ευστράτιου Δ. Τσακαλώτου του 1921, του οποίου τα πνευματικά δικαιώματα έχουν εκπνεύσει και είναι πλέον δημόσιο κτήμα.