coil

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
coil	coils

coil ^(en)

1. (ηλεκτρισμός) το πηνίο
2. η σπείρα, η κουλούρα

   ⮡  a coil of wire - μια κουλούρα σύρμα

3. το ελατήριο

   ⮡  the coil of a watch - το ελατήριο ενός ρολογιού

   ≈ συνώνυμα: spring

Ρήμα

ενεστώτας	coil
γ΄ ενικό ενεστώτα	coils
αόριστος	coiled
παθητική μετοχή	coiled
ενεργητική μετοχή	coiling

coil ^(en)

• κουλουριάζω

  ⮡  He coiled the rope around the tree.

  Κουλούριασε την τριχιά στο δέντρο.

Πηγές

• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 471. ISBN 9780194325684. , λήμμα: κουλούρα, κουλουριάζω