aptitude

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
aptitude	aptitudes

Ουσιαστικό

aptitude ^(en) (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο)

• η κλίση, η έφεση, η έμφυτη ικανότητα να κάνει κάτι

  ↪ He showed a great aptitude for music.

  Έδειξε μεγάλη κλίση στη μουσική.

  ↪ She has an aptitude for foreign languages.

  Έχει έφεση στις ξένες γλώσσες.

Συνώνυμα

• ability
• capacity
• faculty

Πηγές

• aptitude - Oxford Learner's Dictionaries

---

Γαλλικά (fr)

Προφορά

^ⓘ 

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
aptitude	aptitudes

aptitude ^(fr) θηλυκό

• η ικανότητα, η αξιοσύνη