ἧττον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἧττον < ουδέτερο του ἥττων

Επίρρημα

ἧττον

• αττικός τύπος του ἧσσον, λιγότερο

Κλιτικός τύπος επιθέτου

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του ἥττων

Συγγενικά

• ἦκα
• ἧσσον και ἧττον (αττικός)
• ἥκιστα (υπερθετικός βαθμός)
• ἧσσα και ἧττα (αττικός)
• ἡσσάομαι και ἡττάομαι (αττικός) και ἑσσόομαι (ιωνικός)