Ἄβαρνος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἡ	Ἄβαρνος
γενική	τῆς	Ἀβάρνου
δοτική	τῇ	Ἀβάρνῳ
αιτιατική	τὴν	Ἄβαρνον
κλητική ὦ!		Ἄβαρνε
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμινος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἄβαρνος < Ἀβαρν(ίς) + -ος

Κύριο όνομα

Ἄβαρνος θηλυκό

• τοπωνύμιο άλλη μορφή του Ἀβαρνίς

  ※  Τὰ εἰς <νις> ὑπερδισύλλαβα συμφώνῳ παραληγόμενα ὀξύνεται, <Ἀβαρνίς> πόλις καὶ χώρα καὶ ἄκρα τῆς Παριανῆς. (…) λέγεται δὲ καὶ Ἄβαρνος. (Αίλιος Ηρωδιανός, Περὶ καθολικῆς προσωδίας, 3, 1, 96, 26 – 27, 3, 1, 96, 35)