ἀπάκιν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀπάκιν ήδη από τον 7ο αιώνα < → λείπει η ετυμολογία

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: απάκι

Ουσιαστικό

ἀπάκιν ουδέτερο (και σήμερα σε χρήση)

1. (γαστρονομία) κρέας από την περιοχή των νεφρών του ζώου, συνήθως καπνιστό ή παστό

   ※  12ος αιώνας ⌘ Πτωχοπρόδρομος, ανωνύμου, (τέσσερα επαιτικά ποιήματα), Ποίημα Δ', στίχ. 166 (166-168) @anemi.lib.uoc.gr

   Εἰς τοῦ πατρός μου τὸ κελλὶν ἀκρόπαστον ἀπάκιν
   σύμπλευρον ἐμαγείρευον, σύλλαρδον, ἐκ τὰ ἐξεύρεις,
   καὶ θέντες καὶ τὴν τράπεζαν ἐκάθισαν νὰ φάγουν.

   D. C. Hesseling & Hubert Pernot (επιμ.), Poèmes prodromiques en grec vulgaire [Verhandelingender Koninklijke Akademie van Wetenschappen te Amsterdam, Afdeeling Letterkunde, Nieuwe Reeks, Deel XI, No 1], Johanes Müller, Amsterdam 1910.

   ※  14ος αιώνας, Διήγησις παιδιόφραστος τῶν τετραπόδων ζώων, ανωνύμου, στίχ. 379 (379-380), στο Wilhelm Wagner, (επιμ.), Carmina graeca medii aevi, Teubner, Λειψία 1874, σ. 141-178.

   λουκάνικα ἀπάκια, πλευρὰς παχυλαρδάτας,
   καὶ πασπαλάδες λιπαρὰς καὶ παραγεµισµένας.

   ※  17ος αιώνας Μάρκος-Αντωνίος Φώσκολος, Φορτουνάτος, έμμετρη κωμωδία, Πράξη Ε', Σκηνή 2η, στίχ. 70 @anemi.lib.uoc.gr

   ἀπάκια καὶ λουκάνικα ἔχομεν ὅσα θέλω,

   Φώσκολος, Μάρκος Αντώνιος,1597-1662, Φορτουνάτος :Κωμωδία ανέκδοτος /Μάρκου Αντωνίου Φώσκολου, το πρώτον εκ του αυτόγραφου του ποιητού εκδιδομένη υπό Στεφ. Ξανθουδίδου, εκδόσεις: ¨Ελευθερουδάκης¨, Αθήνα 1922, σελ. 164.

2. (ανατομία) οι μυς του σώματος που βρίσκονται γύρω από τα νεφρά

Άλλες μορφές

• ἀπάκι

Κλιτικοί τύποι

• ἀπάκια (ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού)

Εκφράσεις

• βγαίνω ἀπὸ τʼ ἀπάκια
• συντρίβω τʼ ἀπάκια

Πηγές

• ἀπάκιν -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• ἀπάκιν - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• ἀπάκια - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• σελ.307, Τόμος 2 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.