ἀναβοάω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀναβοάω < ἀνά + βοάω

Ρήμα

ἀναβοάω - ἀναβοῶ (συνηρημένο)

1. ανακράζω, φωνάζω δυνατά (από θλίψη, πόνο, έκπληξη κ.λπ.)
2. επικαλούμαι κάποιον
3. φωνάζω βοήθεια
4. θρηνώ γοερά για κάτι (με αιτιατική πράγματος)
5. επαινώ, εξυμνώ