όζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

όζω < αρχαία ελληνική ὄζω < πρωτοελληνική *óďďō < *h₃ed-ye-, < *h₃ed- (όζω, μυρίζω)

Ρήμα

όζω

1. (λόγιο) αναδίδω μια άσχημη οσμή, μυρίζω άσχημα, βρομάω
2. (μεταφορικά)

   Eξελίξεις που όζουν με επίκεντρο την Ψυττάλεια (τίτλος άρθρου της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 12 Νοεμβρίου 2004)

Συγγενικά

• όζον
• όζαινα
• → δείτε τη λέξη οσμή

Μεταφράσεις

    όζω

αγγλικά : stink (en)