τοχαρικά

Νέα ελληνικά (el)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, θηλυκού γένους του τοχαρικός

Ουσιαστικό

τοχαρικά άκλιτο, θηλυκό, μόνο στον ενικό ή ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

• γλώσσα ινδοευρωπαϊκής προέλευσης, που ανακαλύφθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Ομιλούταν στην κεντρική Ασία, στη σημερινή επαρχία Ξινγιάνγκ της Κίνας. Διακρίνεται σε Τοχαρική Α (ή Ανατολική Τοχαρική) και σε Τοχαρική Β (ή Δυτική Τοχαρική). Έπαψε να μιλιέται ίσως μετά το 840 μ.Χ., κάτω από την πίεση της μετανάστευσης των Ουιγούρων.

  ≈ συνώνυμα:: τοχαρική

Δείτε επίσης

• Τοχαρικές γλώσσες στη Βικιπαίδεια