στίμα

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

στίμα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική στίμα < (άμεσο δάνειο) ιταλική stima < ιταλική stimare

Ουσιαστικό

στίμα θηλυκό

1. σεβασμός, εκτίμηση, υπόληψη

   ≈ συνώνυμα: στιμάρισμα

2. (ναυτικός όρος) αναμέτρηση

Συγγενικά

• στιμάρω
• στιμαδόρος (ιδιωματικό)

Δείτε επίσης

• στα μεσαιωνικά ελληνικά: στιμάρω, ἀστιμάριστος

Μεταφράσεις

    στίμα

Πηγές

• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.