οἰνοῦττα

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

οἰνοῦττα < οἰνόεις

Ουσιαστικό

οἰνοῦττα θηλυκό

1. (γαστρονομία, γλυκό) είδος πίτας που παρασκευαζόταν από κρασί, κριθάλευρο, νερό και λάδι και δινόταν ως τροφή σε κωπηλάτες

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Πλοῦτος, στίχ. 1121 (1120-1122)

   πρότερον γὰρ εἶχον ‹ἂν› παρὰ ταῖς καπηλίσιν | πάντ᾽ ἀγάθ᾽· ἕωθεν εὐθύς, οἰνοῦτταν, μέλι, | ἰσχάδας, ὅσ᾽ εἰκός ἐστιν Ἑρμῆν ἐσθίειν·

   Ναι, πρωτύτερα είχα όλ᾽ απ᾽ τις ταβερνιάρισσες τα ελέη: | αυγήν αυγή μουστόπιτα και μέλι, | σύκα κι ό,τι άλλο πρέπει ο Ερμής να φάει.

   Μετάφραση (1956): Κώστας Βάρναλης, Αθήνα: Ι. Ν. Ζαχαρόπουλος @greek‑language.gr

2. (φυτό) είδος φυτού που είχε μεθυστικές ιδιότητες

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη οἶνος

Πηγές

• οἰνοῦττα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• οἰνοῦττα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.