καρμπιρατέρ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

καρμπιρατέρ < γαλλική carburateur < carburer + -ateur < carbure < carbone + -ure < γαλλική carbo < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ker- (καίω)

Προφορά

ΔΦΑ : /kaɾ.bi.ɾaˈteɾ/

Ουσιαστικό

καρμπιρατέρ ουδέτερο άκλιτο

• (μηχανολογία) εξάρτημα του συστήματος τροφοδοσίας του κινητήρα στα μηχανοκίνητα οχήματα, το οποίο προετοιμάζει το μείγμα αέρα-βενζίνης στις κατάλληλες αναλογίες

Άλλες γραφές

• καρμπυρατέρ (μη απλοποιημένη)

Συνώνυμα

• αναμίκτης, αναμικτήρας
• ανθρακωτήρας (σπάνιο)
• εκνεφωτής (σπάνιο)
• εξαεριωτήρας, εξαεριωτής, εξαερωτήρας

Δείτε επίσης

• καρμπιρατέρ στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    καρμπιρατέρ

αγγλικά : carburettor (en), carburetor (en) γαλλικά : carburateur (fr)