βούλγα

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

βούλγα < (άμεσο δάνειο) λατινική bulga < γαλατική bolgā < πρωτοκελτική *bolgos < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *bʰelǵʰ- (φουσκώνω)

Δε σχετίζεται ο Βούλγαρος, πρωτοτουρκικής αρχής.

Ουσιαστικό

βούλγα θηλυκό

• σάκος

  άλλες μορφές: βούργια > νεοελληνικά ιδιώματα

Κλιτικοί τύποι

• βοῦλγες (πληθυντικός)

Συγγενικά

• βουλγία
• βουλγίδα
• βουλγίδιον
• βουλγίν
• βουλγίον
• βουλγίς

Πηγές

• σελ. 164, Τόμος Δ΄, σελ. 271, Τόμος Ι΄ --Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.