Παρίσια

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈɾi.sça/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Πα‐ρί‐σια

παλιότερα:

ΔΦΑ : /paˈɾi.si.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Πα‐ρί‐σι‐α

Κλιτικός τύπος κυρίου ονόματος

Παρίσια ουδέτερο

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του Παρίσι

   ※  Τι ζήλεψες τι τα ‘θελες τα ένδοξα Παρίσια / έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές

   Μάνος Ελευθερίου, Ο Άμλετ της Σελήνης

2. (καθαρεύουσα) ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του Παρίσιον

   ※  [ιβ'] Χαῖρε Αὐσονία, χαῖρε
   καὶ σὺ Ἀλβιών, χαιρέτωσαν
   τὰ ἔνδοξα Παρίσια·
   ὡραία καὶ μόνη ἡ Ζάκυνθος
       μὲ κυριεύει.

   ⌘ Ανδρέας Κάλβος, Ωδή Α' «Ο Φιλόπατρις», στροφή 12η, ποιητική συλλογή Η Λύρα (1824)

   άλλες μορφές: επίσης, αρσενικό στον πληθυντικό: ονομαστική, κλητική πληθυντικού: Παρίσιοι, αιτιατική πληθυντικού: Παρισίους