procuror

Ρουμανικά (ro)

Ουσιαστικό

procuror ^(ro) αρσενικό

• (νομικός όρος) ο εισαγγελέας

Κλίση

    κλίση του procuror

	ενικός		πληθυντικός
	αόριστη άρθρωση	οριστική άρθρωση	αόριστη άρθρωση	οριστική άρθρωση
ονομαστική	un procuror	procurorul	nişte procurori	procurorii
γενική	a unui procuror	procurorului	a unor procurori	procurorilor
δοτική	unui procuror	procurorului	unor procurori	procurorilor
αιτιατική	un procuror	procurorul	nişte procurori	procurorii
κλητική	—	-	—	-