decay

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
decay	decays

decay ^(en)

• φθορά, παρακμή, σήψη

Ρήμα

ενεστώτας	decay
γ΄ ενικό ενεστώτα	decays
αόριστος	decayed
παθητική μετοχή	decayed
ενεργητική μετοχή	decaying

decay ^(en)

1. παρακμάζω, φθίνω, σαπίζω
2. αποσυντίθεμαι

   ⮡  The organic matter that decays will attract insects.

   Η οργανική ύλη που αποσυντίθεται θα προσελκύσει τα έντομα.