burete

Ρουμανικά (ro)

Ουσιαστικό

    κλίση του burete

	ενικός		πληθυντικός
	αόριστη άρθρωση	οριστική άρθρωση	αόριστη άρθρωση	οριστική άρθρωση
ονομαστική	un burete	buretele	nişte bureți	bureții
γενική	a unui burete	buretelui	a unor bureți	bureților
δοτική	a unui burete	buretelui	a unor bureți	bureților
αιτιατική	un burete	buretele	nişte bureți	bureții
κλητική	—	-	—	-

burete ^(ro) αρσενικό

• το σφουγγάρι