bretelle

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

bretelle < αρχαία άνω γερμανική brettil, ηνίο (βλέπε τη γαλλική λέξη bride)

Προφορά

ΔΦΑ : /bʁə.tɛl/

bretelle 

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
bretelle	bretelles

bretelle ^(fr) θηλυκό (συχνά στον πληθυντικό)

1. (παρωχημένο) ο αορτήρας, η τιράντα

   Bretelle de cuir.

   On se sert de bretelles pour porter une civière, un brancard, une hotte, une chaise à porteurs, des seaux d’eau.

   Raccourcir, allonger les bretelles d’une hotte.

   Porter le fusil à la bretelle.

2. (πληθυντικός) διπλή λωρίδα που περνιέται από τους ώμους για να κρατούν διάφορα ρούχα ή εσώρουχα

   Mettre des bretelles.

   Porter des bretelles.

   Se servir de bretelles.

   Bretelles élastiques.

   Bretelles de soutien-gorge.

   Bretelles de pantalon.

   Une paire de bretelles.

3. (τεχνολογία) μηχανισμός που επιτρέπει σε ένα τρένο να περνά από μια γραμμή σε άλλη
4. (σε δρόμους, αυτοκινητοδρόμους, αεροδρόμια) λωρίδα

Εκφράσεις

• avec ceinture et bretelles
• piano à bretelles, (λαϊκότροπο) (παρωχημένο) το ακορντεόν
• en avoir jusqu’aux bretelles : (παρωχημένο) η δουλειά μου πηγαίνει άσχημα

Συνώνυμα

• bretolière

---

Ιταλικά (it)

Προφορά

ΔΦΑ : /brɛ.ˈtɛl.le/

Ουσιαστικό

bretelle ^(it)

1. τιράντα ενδύματος