ἡμισέληνος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἡμισέληνος < ελληνιστική κοινή ἡμισελήνιον < αρχαία ελληνική ἡμι- + σελήνη < σέλας

Επίθετο

ἡμισέληνος, -ον

• που έχει σχέση με την ημισέληνο / μισοφέγγαρο ή αναφέρεται σ’ αυτά

  ※  11ος αιώνας ⌘ Μιχαὴλ Ψελλός, De omnifaria doctrina. Critical text and introduction. Westerink, Leendert Gerrit (ed.), Centrale Drukkeru N.V. - Nijmegen, 1948. pdf σελ. 71. (τίτλος χφου με κεφαλαία άτονα: Τοῦ Σοφωτάτου Ὑπερτίμου τοῦ Ψελλοῦ Ἀποκρίσεις Συνοπτικαὶ καὶ Ἐξηγήσεις πρὸς ἐρωτήσεις διαφόρους καὶ ἀπορίας γραφεῖσαι πρὸς τὸν βασιλέα κυρὸν Μιχαήλ τὸν Δούκαν.)

  135. Πόθεν φωτίζονται οἱ ἀστέρες.
  Οὔτε τῶν ἀπλανῶν ἀστέρων οὐδεὶς οὔτε πάντες οἱ πλανῆται, ἀλλ’ ἡ σελήνη μόνη παρὰ τοῦ ἡλίου φωτίζεται. διατοῦτο καὶ τὸ πεφωτισμένον αὐτῆς μέρος ἀεὶ πρὸς τὸν ἥλιον νένευκεν· οὐκ ἔστι δὲ ὅτε ἀφώτιστος παντάπασιν ἐστὶν ἡ σελήνη, ἀλλ’ ἀεὶ ἐνδέδυται φῶς ἡμισέληνον. […]

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα) ἡμισέληνος, ως θηλυκό ουσιαστικό, ήδη από το 1856: η ημισέληνος

Πηγές

• ἡμισέληνος - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)