ἐφεξῆς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐφεξῆς < ἐπί (ἐφ-) + ἑξῆς

Επίρρημα

ἐφεξῆς

1. (τοπικό επίρρημα) εφεξής, που είναι τοποθετημένα διαδοχικά, συνεχόμενα

   ※  τὰς ἐφεξῆς γωνίας ἴσας ἀλλήλαις ποιῇ : καθιστά τις διαδοχικές γωνίες ίσες μεταξύ τους (Ευκλ. Στοιχεία, Όροι κγ 10) → χρειάζεται παράθεμα

2. δίπλα

   ⮡  ἡ ἐφεξῆς οἰκία

3. (σπανίως χρονικό) μετά

   ⮡  εὐθὺς ἐφεξῆς : αμέσως μετά

4. με τη σειρά, το ένα μετά το άλλο

   ※  τὴν δ᾽ Ἑλλάδα πᾶσαν οὑτωσὶ Φίλιππος ἐφεξῆς ἁρπάζων οὐ λυπεῖ (Δημοσθένης, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ, 55)

   δεν σας λυπεί που ο Φίλιππος την Ελλάδα αρπάζει το ένα κομμάτι της μετά το άλλο / φέτες-φέτες με τη σειρά

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : ἐπεξῆς
• ποιητικός τύπος: ἐφεξείης)

Συγγενικά

• ἕξω
• ἔχω
• ἑξείης
• ἕξις

Πηγές

• ἐφεξῆς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐφεξῆς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.