ἐπιφανής

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἐπιφανής	τὸ ἐπιφανές	οἱ, αἱ ἐπιφανεῖς	τὰ ἐπιφανῆ
Γενική	τοῦ, τῆς ἐπιφανοῦς	τοῦ ἐπιφανοῦς	τῶν ἐπιφανῶν	τῶν ἐπιφανῶν
Δοτική	τῷ, τῇ ἐπιφανεῖ	τῷ ἐπιφανεῖ	τοῖς, ταῖς ἐπιφανέσι(ν)	τοῖς ἐπιφανέσι(ν)
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἐπιφανῆ	τὸ ἐπιφανές	τοὺς, τὰς ἐπιφανεῖς	τὰ ἐπιφανῆ
Κλητική	ἐπιφανές	ἐπιφανές	ἐπιφανεῖς	ἐπιφανῆ
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἐπιφανεῖ
Γενική-Δοτική			ἐπιφανοῖν

Ετυμολογία

ἐπιφανής < ἐπιφαίνω

Επίθετο

ἐπιφανής, -ής, -ές

1. (συνήθως για τους θεούς) που εμφανίζεται (ξαφνικά)
2. φανερός, ορατός
3. περιφανής, καταφανής
4. ένδοξος, διακεκριμένος, γνωστός

   Ἀνδρῶν γὰρ ἐπιφανῶν πᾶσα γῆ τάφος, καὶ οὐ στηλῶν μόνον ἐν τῇ οἰκείᾳ σημαίνει ἐπιγραφή, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ μὴ προσηκούσῃ ἄγραφος μνήμη παρ' ἑκάστῳ τῆς γνώμης μᾶλλον ἢ τοῦ ἔργου ἐνδιαιτᾶται. (Θουκυδίδης, Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου/Β, 43)

5. αξιοσημείωτος
6. τίτλος ηγεμόνων