όλβιος

Νέα ελληνικά (el)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

όλβιος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὄλβιος

Επίθετο

όλβιος, -ία, -ο (κλιτικοί τύποι από την αρχαία κλίση στο ὄλβιος)

• (αρχαιοπρεπές, απαρχαιωμένο, σπάνιο) ευτυχής, που ζει γαλήνια

  ※  Όλβιοι όσοι τον συνάντησαν και όσοι θα τον συναντήσουν (Μια σπουδαία αναδρομική έκθεση του εικαστικού Δημήτρη Μανίνη στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, in.gr, 9/5/2022 [1])

  ※  (καθαρεύουσα) Ὅσῳ δριμύτερος ἐφύσα ἔξω ὁ βορρᾶς, ὅσῳ πυκνοτέρα κατέπιπτεν ἡ χιών, τόσω σφιγκτότερα ἐνηγκαλίζετο τὸ ὄλβιον ἐκεῖνο ζεῦγος,

  Εμμανουήλ Ροΐδης, Η Πάπισσα Ιωάννα (1886), Μέρος Α΄

  ≈ συνώνυμα: μακάριος, ευδαίμονας

Συγγενικά

• ολβιότητα

Μεταφράσεις

    όλβιος

→ δείτε τη λέξη ευτυχής