υποχρεούμαι
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία
Ετυμολογία
επεξεργασία
- υποχρεούμαι (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ὑποχρεοῦμαι, παθητική φωνή του ὑποχρεῶ (μαρτυρείται από το 1852)[1] (υποχρεώνω), κατά τα αρχαία ρήματα σε -όω, -όομαι < → και δείτε τις λέξεις υποχρεώνω και υπόχρεος
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /i.po.xɾeˈu.me/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πο‐χρε‐ού‐μαι
Ρήμα
επεξεργασία
υποχρεούμαι, πρτ.: υποχρεούτο3ο πρόσωπο, μτχ.π.ε.: υποχρεούμενος ελλειπτικό ρήμα χωρίς ενεργητική φωνή (καθαρεύουσα: ὑποχρεῶ)
- (λόγιο) είμαι υποχρεωμένος (να κάνω κάτι)
Παράγωγα
επεξεργασίαΚλίση
επεξεργασίαΓια τους υπόλοιπους χρόνους → δείτε τις λέξεις υποχρεώνω και υποχρεώνομαι
- Από τους τύπους του παρατατικού χρησιμοποιούνται τα 3α πρόσωπα: υποχρεούτο, υποχρεούντο
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
|---|---|---|---|---|---|---|
| α' ενικ. | υποχρεούμαι | υποχρεούμουν υποχρεούμην |
θα υποχρεούμαι | να υποχρεούμαι | υποχρεούμενος | |
| β' ενικ. | υποχρεούσαι | υποχρεούσουν υποχρεούσο |
θα υποχρεούσαι | να υποχρεούσαι | ||
| γ' ενικ. | υποχρεούται | υποχρεούνταν υποχρεούτο |
θα υποχρεούται | να υποχρεούται | ||
| α' πληθ. | υποχρεούμεθα υποχρεούμαστε |
υποχρεούμαστε υποχρεούμασταν |
θα υποχρεούμεθα υποχρεούμαστε |
να υποχρεούμεθα υποχρεούμαστε |
||
| β' πληθ. | υποχρεούσθε υποχρεούστε |
υποχρεούσαστε υποχρεούσασταν |
θα υποχρεούσθε υποχρεούστε |
να υποχρεούσθε υποχρεούστε |
||
| γ' πληθ. | υποχρεούνται | υποχρεούνταν υποχρεούντο |
θα υποχρεούνται | να υποχρεούνται |
Μεταφράσεις
επεξεργασία
υποχρεούμαι
|
→ δείτε τη λέξη υποχρεώνω |
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ σελ. 1060, Τόμος Β΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
Πηγές
επεξεργασία
- υποχρεούμαι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- υποχρεούμαι - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)