σιός

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ουσιαστικό

σιός αρσενικό

• λακωνικός τύπος του θεός

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Λυσιστράτη, στίχ. 81 (81-82)

  [μιλά η Λαμπιτώ] μάλα γ᾽ οἰῶ ναὶ τὼ σιώ·
  γυμνάδδομαι γὰρ καὶ ποτὶ πυγὰν ἅλλομαι.

  Και ναι, μά το ζευγάρι των Διοσκούρων!^[θεών]
  Γυμνάζομαι πολύ κι άμα πηδάω, οι φτέρνες μου χτυπάν στον πισινό μου.

  Μετάφραση (1965): Κώστας Βάρναλης, Αθήνα: Κέδρος @greek‑language.gr

  ΣτΕ: ναὶ τὼ σιώ (κυριολεκτικά: μά τους δύο θεούς -δυϊκός αριθμός-, εννοώντας τους Διόσκουρους

  ※  3ος/2ος πκε αιώνας Επιγραφή, ⌘ Αρκαδία, Θεισόα. Peloponnesos (IG IV-[VI]) Arkadia (IG V,2 510) @epigraphy.packhum.org, ανακτήθηκε στις 20/06/2024

  γρά[ψαι] δὲ καὶ τὸς ἐπιμελητὰς τ<ὸ> ψάφισσμα ἐν χάλκω[μ]α κἀ̣ν̣α̣θ̣ῆ̣ν̣α̣ι̣ ἐς τὸ ἱερὸν τ̃ο Μεγάλο Σιοῦ.

  να γράψουν δε και οι επιμελητές το ψήφισμα σε χάλκινο πινάκιο και να το αφιερώσουν στο ιερό του Μεγάλου Θεού

Σημειώσεις

• Δείτε τον δυϊκό αριθμό τὼ σιώ

  έκφραση νεὶ τὼ σιώ, ναὶ τὼ σιώ

• → δείτε και τη μορφή θιός

Πηγές

• σιός, θεός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• σιός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012