ρουφιανεύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ρουφιανεύω < ρουφιάν(ος) + -εύω

Προφορά

ΔΦΑ : /ɾu.fçaˈne.vo/

Ρήμα

ρουφιανεύω, αόρ.: ρουφιάνεψα, χωρίς παθητική φωνή

είμαι ή γίνομαι ρουφιάνος

Συνώνυμα

Κλίση

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ρουφιανεύω	ρουφιάνευα	θα ρουφιανεύω	να ρουφιανεύω		ρουφιανεύοντας
β' ενικ.	ρουφιανεύεις	ρουφιάνευες	θα ρουφιανεύεις	να ρουφιανεύεις	ρουφιάνευε
γ' ενικ.	ρουφιανεύει	ρουφιάνευε	θα ρουφιανεύει	να ρουφιανεύει
α' πληθ.	ρουφιανεύουμε	ρουφιανεύαμε	θα ρουφιανεύουμε	να ρουφιανεύουμε
β' πληθ.	ρουφιανεύετε	ρουφιανεύατε	θα ρουφιανεύετε	να ρουφιανεύετε	ρουφιανεύετε
γ' πληθ.	ρουφιανεύουν(ε)	ρουφιάνευαν ρουφιανεύαν(ε)	θα ρουφιανεύουν(ε)	να ρουφιανεύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ρουφιάνεψα	θα ρουφιανέψω	να ρουφιανέψω		ρουφιανέψει
β' ενικ.		ρουφιάνεψες	θα ρουφιανέψεις	να ρουφιανέψεις	ρουφιάνεψε
γ' ενικ.		ρουφιάνεψε	θα ρουφιανέψει	να ρουφιανέψει
α' πληθ.		ρουφιανέψαμε	θα ρουφιανέψουμε	να ρουφιανέψουμε
β' πληθ.		ρουφιανέψατε	θα ρουφιανέψετε	να ρουφιανέψετε	ρουφιανέψτε
γ' πληθ.		ρουφιάνεψαν ρουφιανέψαν(ε)	θα ρουφιανέψουν(ε)	να ρουφιανέψουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω ρουφιανέψει	είχα ρουφιανέψει	θα έχω ρουφιανέψει	να έχω ρουφιανέψει
β' ενικ.	έχεις ρουφιανέψει	είχες ρουφιανέψει	θα έχεις ρουφιανέψει	να έχεις ρουφιανέψει
γ' ενικ.	έχει ρουφιανέψει	είχε ρουφιανέψει	θα έχει ρουφιανέψει	να έχει ρουφιανέψει
α' πληθ.	έχουμε ρουφιανέψει	είχαμε ρουφιανέψει	θα έχουμε ρουφιανέψει	να έχουμε ρουφιανέψει
β' πληθ.	έχετε ρουφιανέψει	είχατε ρουφιανέψει	θα έχετε ρουφιανέψει	να έχετε ρουφιανέψει
γ' πληθ.	έχουν ρουφιανέψει	είχαν ρουφιανέψει	θα έχουν ρουφιανέψει	να έχουν ρουφιανέψει

Μεταφράσεις

ρουφιανεύω

γαλλικά : moucharder ^(fr), dénoncer ^(fr), cafarder ^(fr)