ποντοπόροιο

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ποντοπόροιο

1. (επικός τύπος ) γενική ενικού, αρσενικού ή θηλυκού γένους του ποντοπόρος

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 1 (Α. Λοιμός. Μῆνις.), στίχ. 439

   ἐκ δὲ Χρυσηῒς νηὸς βῆ ποντοπόροιο

   ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 14 (ξ. Ὀδυσσέως πρὸς Εὔμαιον ὁμιλία.), στίχ. 295

   ἐς Λιβύην μʼ ἐπὶ νηὸς ἐέσσατο ποντοπόροιο

   ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 15 (ο. Τηλεμάχου ἐπάνοδος.), στίχ. 284 (284-285)

   ἂν δὲ καὶ αὐτὸς νηὸς ἐβήσετο ποντοπόροιο. / ἐν πρύμνῃ δʼ ἄρʼ ἔπειτα καθέζετο, πὰρ δὲ

2. (επικός τύπος ) γενική ενικού, ουδέτερου γένους (ποντοπόρον) του ποντοπόρος