πλουτώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

πλουτώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πλουτῶ (πλουτέω, είμαι πλούσιος) < πλοῦτος (πλούτος)

Προφορά

ΔΦΑ : /pluˈto/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πλου‐τώ

τονικό παρώνυμο: πλούτο

Ρήμα

πλουτώ (χωρίς παθητική φωνή)

• συνώνυμο του πλουτίζω

Σύνθετα

• αδικοπλουτώ
• υπερπλουτώ

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

    πλουτώ

→ δείτε τη λέξη πλουτίζω

Πηγές

• πλουτώ - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας