νόμω κρατούσα πολιτεία
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία
Ετυμολογία
επεξεργασία
- νόμω κρατούσα πολιτεία ήδη από το 1927 ως νομικός όρος[1] < «νόμῳ κρατοῦσα πολιτεία», όπως στη φράση (σύστημα) «νόμῳ κρατούσης πολιτείας» → δείτε τη λέξη νόμω (δοτική) νόμῳ (με τον νόμο), κρατούσα (αρχαία ελληνική κρατοῦσα, θηλυκό της μετοχής κρατῶν στη σημασία... του ρήματος κρατῶ / κρατέω & πολιτεία • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε; με υποκείμενο της μετοχής τη λέξη ...
Πολυλεκτικός όρος
επεξεργασία
νόμω κρατούσα πολιτεία θηλυκό
- (λόγιο, νομικός όρος, εκκλησιαστικός όρος) ήπια μορφή πολιτειοκρατίας
- ※ Στα πολιτειοκρατικά συστήματα το κράτος επεμβαίνει στα εσωτερικά της εκκλησίας και ρυθμίζει όχι μόνο θέματα της διοίκησής της, αλλά, σύμφωνα με ορισμένες εκδοχές της πολιτειοκρατίας, και πνευματικά θέματα. Η κοσμική εξουσία καθίσταται εγγυητής της πίστης, παράγοντας αναπαραγωγής και συντήρησης της θρησκευτικής κοσμοθεωρίας. Στα συστήματα αυτά, η πολιτειακή επέμβαση ποικίλλει ως προς το είδος, ως προς τον τρόπο αλλά και ως προς την ένταση, με την απόλυτη υποταγή της εκκλησίας να αναφέρεται ως «καισαροπαπισμός» και την ήπια επικράτηση του κράτους ως «νόμω κρατούσης πολιτείας», σύστημα που υφίσταται και στη χώρα μας. Στο σύστημα αυτό, που θεωρείται ισχύον και στη χώρα μας ήδη από το 1833, η θρησκεία που εκπροσωπεί τη πλειονότητα του πληθυσμού αναγνωρίζεται από τον νομοθέτη ως επικρατούσα.
- Οι σχέσεις Κράτους-Οικουμενικού Πατριαρχείου ως ιδιαίτερη πτυχή της συνάρτησης Κράτους-Εκκλησίας κατά το ελληνικό Σύνταγμα και το ειδικό καθεστώς των Μητροπόλεων Δωδεκανήσου, @constitutionalism.gr, 08-06-2023, ημερομηνία ανάκτησης: 26-11-2023.
- ※ Το άρθρο 3 του Συντάγματος έχει μια γενεαλογία τελείως αντίστροφη από ότι μπορεί να υποθέσει κανείς δια γυμνού οφθαλμού. Το άρθρο 3 δεν έχει «εκκλησιοκεντρική» καταγωγή. Είναι πολιτειοκρατική διάταξη. Εισήχθη στα ελληνικά Συντάγματα με πρωτοβουλία της Πολιτείας για να επιβεβαιώσει η Πολιτεία ότι δεν είναι νόμω κρατούσα απλώς, αλλά είναι συντάγματι κρατούσα πολιτεία σε αντίθεση με τις επιταγές και τις προϋποθέσεις του Κανονικού Δικαίου. Διακήρυξε δηλαδή η Πολιτεία και επέβαλε στο υψηλότερο δυνατό κανονιστικό επίπεδο, αυτό του Συντάγματος, ότι το πολιτειακό δίκαιο υπερισχύει του Κανονικού Δικαίου της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο μείζον θέμα που είναι η οργάνωση και η υπόσταση της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα, της κατ’ Ελλάδα εκκλησίας.
- Ευάγγελος Βενιζέλος, Παρελθόν, παρόν και μέλλον των σχέσεων κράτους και εκκλησίας, @evenizelos.gr, 20 Δεκεμβρίου 2019, ημερομηνία ανάκτησης: 26-11-2023.
- ※ Το σύστημα που καθορίζει τις σχέσεις του Κράτους και της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα είναι το πολιτειοκρατικό, και πιο ειδικά, είναι εκείνη η ηπιότερη μορφή του, που ονομάζεται σύστημα της «νόμω κρατούσης Πολιτείας». Με βάση αυτό το σύστημα, το Κράτος θεσπίζει νόμους σχετικά με τα θέματα της Εκκλησίας, έχοντας τη δυνατότητα να επεμβαίνει με νόμο ακόμα και σε ζητήματα που άπτονται της εσωτερικής διοίκησης της Εκκλησίας. Με αυτόν τον τρόπο το Κράτος, η Πολιτεία, εισχωρεί στην εκκλησιαστική διοίκηση μέσω της νομοθετικής οδού, δηλαδή με την καθιέρωση κανόνων δικαίου οι οποίοι επικρατούν απέναντι σε τυχόν αντίθετες εντολές που πηγάζουν από τους Ιερούς Κανόνες. Δηλαδή η Πολιτεία επικρατεί με το νόμο, είναι «νόμω κρατούσα».
- Νικόλαος Καμπύλης, Σχέσεις Κράτους Εκκλησίας, (διπλωματική εργασία), Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Τμήμα Νομικής, Κομοτηνή 2019 σελ. 71-72, ημερομηνία ανάκτησης: 27-11-2023.
- ※ Στα πολιτειοκρατικά συστήματα το κράτος επεμβαίνει στα εσωτερικά της εκκλησίας και ρυθμίζει όχι μόνο θέματα της διοίκησής της, αλλά, σύμφωνα με ορισμένες εκδοχές της πολιτειοκρατίας, και πνευματικά θέματα. Η κοσμική εξουσία καθίσταται εγγυητής της πίστης, παράγοντας αναπαραγωγής και συντήρησης της θρησκευτικής κοσμοθεωρίας. Στα συστήματα αυτά, η πολιτειακή επέμβαση ποικίλλει ως προς το είδος, ως προς τον τρόπο αλλά και ως προς την ένταση, με την απόλυτη υποταγή της εκκλησίας να αναφέρεται ως «καισαροπαπισμός» και την ήπια επικράτηση του κράτους ως «νόμω κρατούσης πολιτείας», σύστημα που υφίσταται και στη χώρα μας. Στο σύστημα αυτό, που θεωρείται ισχύον και στη χώρα μας ήδη από το 1833, η θρησκεία που εκπροσωπεί τη πλειονότητα του πληθυσμού αναγνωρίζεται από τον νομοθέτη ως επικρατούσα.
