μόνιμα

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μόνιμα < μόνιμ(ος) + -α

Επίρρημα

μόνιμα

• διαρκώς, πάντα, σε κάθε περίπτωση, μονίμως

  ⮡  είναι μόνιμα κατσουφιασμένος

• για πάντα (λέγεται για κάτι που πρόκειται να διαρκέσει, για μια κατάσταση που αναμένεται να είναι σταθερή)

  ⮡  εγκατασταθήκαμε μόνιμα στο νέο μας σπίτι

Άλλες μορφές

• μονίμως (λόγιο)

Μεταφράσεις

    μόνιμα

αγγλικά : permanently (en) γαλλικά : invariablement (fr)