μορμυρίζω

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μορμυρίζω < (ελληνιστική κοινή)(;) μορμυρίζω < αρχαία ελληνική μορμύρω

Ρήμα

'μορμῡρίζω

1. προκαλώ βοή, δημιουργώ ήχο

   μορμυρίζει: ταράττει, ἠχεῖ (⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Μ , 1674)

   Μορμυρίζει: καταταράττει, ἠχεῖ, ὡς ἐπὶ ὑδάτων (Λεξικό Σούδα, Μ, 1253)

2. ψιθυρίζω, κρυφομιλώ, μουρμουρίζω

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Πηγές

• μορμυρίζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.