ληρέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ληρέω < λῆρος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *leh₂- (κρύπτομαι, καλύπτομαι)

Ρήμα

ληρέω

1. ανοηταίνω, παραλογίζομαι, μιλάω ή φέρομαι ανόητα

   ※  5ος/4ος αιώνας πκε ⌘ Αριστοφάνης, Βάτραχοι , 1136

   ΑΙ. ὁρᾷς ὅτι ληρεῖς. ΕΥ. ἀλλ᾽ ὀλίγον γέ μοι μέλει.

   ΑΙΣ. Βλέπεις πως λες βλακείες. ΕΥΡ. Μα δε με νοιάζει.

   Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου @greek‑language.gr

2. (ιατρική) (ελληνιστική κοινή) παραληρώ
3. φλυαρώ, με πιάνει παραλήρημα για κάτι

   ※  4oς αιώνας πκε ⌘ Ισοκράτης, Παναθηναϊκός, 12.11

   οὐ περὶ μικρῶν τὴν προαίρεσιν ποιούμενος οὐδὲ περὶ τῶν ἰδίων συμβολαίων οὐδὲ περὶ ὧν ἄλλοι τινὲς ληροῦσιν, ἀλλὰ περὶ τῶν Ἑλληνικῶν καὶ βασιλικῶν καὶ πολιτικῶν πραγμάτων,

   Τα θέματα με τα οποία επέλεξα να ασχοληθώ δεν ήταν ασήμαντα ούτε αφορούσαν σε ιδιωτικές συμφωνίες ούτε και σε ζητήματα για τα οποία κάποιοι άλλοι φλυαρούν, αλλά σε υποθέσεις σχετικά με τους Έλληνες, τους βασιλιάδες και την πολιτική.

   Μετάφραση (2012), Α.Ι. Γιαγκόπουλος-Ζ.Ε. Μαλαθούνη, @greek-language.gr

Άλλες μορφές

• ληρῶ

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη λῆρος
• νέα ελληνική: παραληρώ

Πηγές

• ληρέω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ληρέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.