λακάω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

λακάω < λακ(ώ) + -άω < συνοπτικό θέμα λακησ- είτε από την ελληνιστική κοινή λακέω, λακῶ (σκάω), είτε από τη μεσαιωνική ελληνική γλακῶ (τρέχω, βιάζομαι) < ελληνιστική κοινή ἐκλακῶ < ἐκ + λακέω/λακῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /laˈka.o/

Ρήμα

λακάω/(λακώ), πρτ.: λάκαγα, αόρ.: λάκησα, χωρίς παθητική φωνή

• φεύγω τρέχοντας, το βάζω στα πόδια, συνώνυμο του λακίζω

  ※  ετίναξεν εμπρός το κεφάλι του κι ελάκησε πέρα, τρανολαλώντας με την μεταλλική φωνή του

  Ανδρέας Καρκαβίτσας, Ο ζητιάνος (1897), Κεφάλαιο Γ΄: Τα βότανα

Άλλες μορφές

• λακίζω
• ιδιωματικό: γλακώ, μεσαιωνικά ελληνικά: γλακῶ

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

    λακάω

→ δείτε τη λέξη λακίζω