κου

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία 1

κου < φθόγγος [k] που γράφεται με το γράμμα κάπα + [u] για δημιουργία συλλαβής

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈku/ ή άτονο, σε συμπροφορά με επόμενα γράμματα: /ku/

Ουσιαστικό

κου ουδέτερο άκλιτο

• (ανεπίσημο, προφορικό) το γράμμα κάπα (Κ, κ) σε απαγγελία

Δείτε επίσης

• ΚΚΕ, Κουκουέ / κουκουέ
• ΚΚΣΕ, Κουκουσέ / κουκουσέ
• ΚΚΚ, Κου Κλουξ Κλαν (αγγλικά: KKK, Ku Klux Klan)

Επίσης δείτε:

• κούκου
• κουκουβάου
• κουντεπιέ
• γαλλικά: coup d'État (coup d'état, κου ντ' ετά, πραξικόπημα)

Μεταφράσεις

    ανεπίσημη απαγγελία γράμματος για τον φθόγγο k

Ετυμολογία 2

κου: συντομογραφία κλιτικού τύπου

Προφορά

ΔΦΑ : /ciˈɾi.u/

Συντομομορφή

κου / Κου αρσενικό συντομογραφία

• κυρίου, γενική ενικού του κος

  άλλη γραφή: με κεφαλαίο Κου (επίσημο)

Πηγές

• κου - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• κου - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Επίρρημα

• ιωνικός τύπος του που

Πηγές

• κου - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κου - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.