κλουκουτάω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κλουκουτάω < αρωμουνική klukutésku (παφλάζω, αναταράζω) < σλαβικής προέλευσης клокоти (klokoti) / клоко̀тати (klokòtati) < πρωτοσλαβική *klokotati (κελαρύζω, κοχλάζω) < (ηχομιμητική λέξη)

Ρήμα

κλουκουτάω

• (ιδιωματικό) (παρωχημένο) αναδεύω, ανακατεύω

Συγγενικά

• κλουκούτιασμα
• κλουκουτιασμένος
• Κλοκοτός

Μεταφράσεις

    κλουκουτάω

→ δείτε τις λέξεις αναδεύω και ανακατεύω