ιστορώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ιστορώ < αρχαία ελληνική ἱστορέω / ἱστορῶ

Ρήμα

ιστορώ

αφηγούμαι, εξιστορώ
(θρησκεία) εικονογραφώ έναν ναό ή ένα χειρόγραφο με παραστάσεις εμπνευσμένες από την Αγία Γραφή ή την εκκλησιαστική παράδοση

Κλίση

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ιστορώ	ιστορούσα	θα ιστορώ	να ιστορώ		ιστορώντας
β' ενικ.	ιστορείς	ιστορούσες	θα ιστορείς	να ιστορείς	(ιστόρει)
γ' ενικ.	ιστορεί	ιστορούσε	θα ιστορεί	να ιστορεί
α' πληθ.	ιστορούμε	ιστορούσαμε	θα ιστορούμε	να ιστορούμε
β' πληθ.	ιστορείτε	ιστορούσατε	θα ιστορείτε	να ιστορείτε	ιστορείτε
γ' πληθ.	ιστορούν(ε)	ιστορούσαν(ε)	θα ιστορούν(ε)	να ιστορούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ιστόρησα	θα ιστορήσω	να ιστορήσω		ιστορήσει
β' ενικ.		ιστόρησες	θα ιστορήσεις	να ιστορήσεις	ιστόρησε
γ' ενικ.		ιστόρησε	θα ιστορήσει	να ιστορήσει
α' πληθ.		ιστορήσαμε	θα ιστορήσουμε	να ιστορήσουμε
β' πληθ.		ιστορήσατε	θα ιστορήσετε	να ιστορήσετε	ιστορήστε
γ' πληθ.		ιστόρησαν ιστορήσαν(ε)	θα ιστορήσουν(ε)	να ιστορήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω ιστορήσει	είχα ιστορήσει	θα έχω ιστορήσει	να έχω ιστορήσει
β' ενικ.	έχεις ιστορήσει	είχες ιστορήσει	θα έχεις ιστορήσει	να έχεις ιστορήσει
γ' ενικ.	έχει ιστορήσει	είχε ιστορήσει	θα έχει ιστορήσει	να έχει ιστορήσει
α' πληθ.	έχουμε ιστορήσει	είχαμε ιστορήσει	θα έχουμε ιστορήσει	να έχουμε ιστορήσει
β' πληθ.	έχετε ιστορήσει	είχατε ιστορήσει	θα έχετε ιστορήσει	να έχετε ιστορήσει
γ' πληθ.	έχουν ιστορήσει	είχαν ιστορήσει	θα έχουν ιστορήσει	να έχουν ιστορήσει