θήγω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θήγω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *dʰāg-u-

Ρήμα

θήγω

1. ακονίζω, οξύνω

   ≈ συνώνυμα: ἀκονάω, ὀξύνω

2. (μεταφορικά) παροτρύνω

   ≠ αντώνυμα: πραΰνω, ἡμερόω, ἡρεμέω

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : θάγω

Παράγωγα

• θηγκάνω
• θηγκάνη
• θηγαλέος
• θηκτός
• ἄθηκτος

Εκφράσεις

• «ἔθος ἐστί τοῖς συσίν δρυί τούς ὀδόντα θήγειν» Αισώπου Μύθοι «Συς και αλώπηξ».