ηχηρά

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ηχηρά < ηχηρ(ός) + -ά

Προφορά

ΔΦΑ : /i.çiˈɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : η‐χη‐ρά

Επίρρημα

ηχηρά

• με ηχηρό τρόπο

  ※  Προτού μου το αποκαλύψει, φύσηξε ηχηρά τη μύτη του στο μαντήλι με το κεντημένο μονόγραμμά του. (Απόστολος Δοξιάδης (1992) Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ [μυθιστόρημα])

Μεταφράσεις

    ηχηρά

γαλλικά : de vive voix (fr) à haute voix (fr)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ηχηρά

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους του ηχηρός