ζοχαδιάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ζοχαδιάζω < ζοχάδα + -ιάζω < μεσαιωνική ελληνική ζοχάδες < (ελληνιστική κοινή) ἐσοχάδες < ἐσοχή < εἰσοχή < αρχαία ελληνική εἰσέχω < ἔχω

Ρήμα

ζοχαδιάζω

1. (προφορικό) (μεταβατικό) εκνευρίζω κάποιον, τον κάνω ν’ αποκτήσει κακή διάθεση
2. (αμετάβατο) έχω κακή διάθεση, είμαι εκνευρισμένος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ζοχάδα και έχω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ζοχαδιάζω	ζοχάδιαζα	θα ζοχαδιάζω	να ζοχαδιάζω		ζοχαδιάζοντας
β' ενικ.	ζοχαδιάζεις	ζοχάδιαζες	θα ζοχαδιάζεις	να ζοχαδιάζεις	ζοχάδιαζε
γ' ενικ.	ζοχαδιάζει	ζοχάδιαζε	θα ζοχαδιάζει	να ζοχαδιάζει
α' πληθ.	ζοχαδιάζουμε	ζοχαδιάζαμε	θα ζοχαδιάζουμε	να ζοχαδιάζουμε
β' πληθ.	ζοχαδιάζετε	ζοχαδιάζατε	θα ζοχαδιάζετε	να ζοχαδιάζετε	ζοχαδιάζετε
γ' πληθ.	ζοχαδιάζουν(ε)	ζοχάδιαζαν ζοχαδιάζαν(ε)	θα ζοχαδιάζουν(ε)	να ζοχαδιάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ζοχάδιασα	θα ζοχαδιάσω	να ζοχαδιάσω		ζοχαδιάσει
β' ενικ.		ζοχάδιασες	θα ζοχαδιάσεις	να ζοχαδιάσεις	ζοχάδιασε
γ' ενικ.		ζοχάδιασε	θα ζοχαδιάσει	να ζοχαδιάσει
α' πληθ.		ζοχαδιάσαμε	θα ζοχαδιάσουμε	να ζοχαδιάσουμε
β' πληθ.		ζοχαδιάσατε	θα ζοχαδιάσετε	να ζοχαδιάσετε	ζοχαδιάστε
γ' πληθ.		ζοχάδιασαν ζοχαδιάσαν(ε)	θα ζοχαδιάσουν(ε)	να ζοχαδιάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω ζοχαδιάσει	είχα ζοχαδιάσει	θα έχω ζοχαδιάσει	να έχω ζοχαδιάσει
β' ενικ.	έχεις ζοχαδιάσει	είχες ζοχαδιάσει	θα έχεις ζοχαδιάσει	να έχεις ζοχαδιάσει
γ' ενικ.	έχει ζοχαδιάσει	είχε ζοχαδιάσει	θα έχει ζοχαδιάσει	να έχει ζοχαδιάσει
α' πληθ.	έχουμε ζοχαδιάσει	είχαμε ζοχαδιάσει	θα έχουμε ζοχαδιάσει	να έχουμε ζοχαδιάσει
β' πληθ.	έχετε ζοχαδιάσει	είχατε ζοχαδιάσει	θα έχετε ζοχαδιάσει	να έχετε ζοχαδιάσει
γ' πληθ.	έχουν ζοχαδιάσει	είχαν ζοχαδιάσει	θα έχουν ζοχαδιάσει	να έχουν ζοχαδιάσει

Μεταφράσεις

    ζοχαδιάζω

γερμανικά : aufregen (de)