δυσχερῶς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

δυσχερῶς < δυσχερ(ής) + -ῶς

Επίρρημα

δυσχερῶς

• με δυσκολία, επίπονα, με δυσαρέσκεια

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Ἀφορισμοί , (Aphorismi), 4.3, @scaife.perseus

  Ἢν μὲν, οἷα δεῖ καθαίρεσθαι, καθαίρωνται, ξυμφέρει τε καὶ εὐφόρως φέρουσι, τὰ δὲ ἐναντία, δυσχερῶς.

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Πρωταγόρας, 332a

  Ἀλλὰ μήν, ἔφην ἐγώ, ἐπειδὴ δυσχερῶς δοκεῖς μοι ἔχειν πρὸς τοῦτο, τοῦτο μὲν ἐάσωμεν, τόδε δὲ ἄλλο ὧν ἔλεγες ἐπισκεψώμεθα. ἀφροσύνην τι καλεῖς;

  Τότε λοιπόν, του είπα, μια και βλέπω ότι σ᾽ εκνευρίζει αυτό, ας το αφήσουμε κατά μέρος κι ας εξετάσουμε κάτι άλλο απ᾽ αυτά που έλεγες, τούτο: Υπάρχει κάτι που το ονομάζεις αφροσύνη;

  Μετάφραση (2009): Ηλίας Σπυρόπουλος. Θεσσαλονίκη: Ζήτρος. @greek‑language.gr

  ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Δημοσθένης, Κατὰ Φιλίππου β′, 20

  «Πῶς γὰρ οἴεσθ᾽,» ἔφην, «ὦ ἄνδρες Μεσσήνιοι, δυσχερῶς ἀκούειν Ὀλυνθίους, εἴ τίς τι λέγοι κατὰ Φιλίππου κατ᾽ ἐκείνους τοὺς χρόνους, ὅτ᾽ Ἀνθεμοῦντα μὲν αὐτοῖς ἀφίει, ἧς πάντες οἱ πρότερον Μακεδονίας βασιλεῖς ἀντεποιοῦντο,

  Έλεγα τότε: «Με πόση δυσφορία, Μεσσήνιοι, νομίζετε ότι θα άκουαν οι Ολύνθιοι, αν κάποιος έλεγε κάτι εναντίον του Φιλίππου εκείνον τον καιρό, όταν παραχωρούσε σ᾽ αυτούς τον Ανθεμούντα, που όλοι οι προηγούμενοι βασιλιάδες της Μακεδονίας διεκδικούσαν,

  Μετάφραση (2003): Α.Ι. Γιαγκόπουλος - Μ. Αραποπούλου, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

  ≈ συνώνυμα: δυσπετῶς, δυσφορήτως, δυσκόλως, χαλεπῶς

Πηγές

• δυσχερῶς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.