δυσφορώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

δυσφορώ < αρχαία ελληνική δυσφορέω / δυσφορῶ < δυσ- + φέρω

Ρήμα

δυσφορώ

• αισθάνομαι δυσφορία

Συνώνυμα

• δυσανασχετώ
• αγανακτώ

Συγγενικά

• δυσφορία
• → δείτε τις λέξεις δυσ- και φέρω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	δυσφορώ	δυσφορούσα	θα δυσφορώ	να δυσφορώ		δυσφορώντας
β' ενικ.	δυσφορείς	δυσφορούσες	θα δυσφορείς	να δυσφορείς	(δυσφόρει)
γ' ενικ.	δυσφορεί	δυσφορούσε	θα δυσφορεί	να δυσφορεί
α' πληθ.	δυσφορούμε	δυσφορούσαμε	θα δυσφορούμε	να δυσφορούμε
β' πληθ.	δυσφορείτε	δυσφορούσατε	θα δυσφορείτε	να δυσφορείτε	δυσφορείτε
γ' πληθ.	δυσφορούν(ε)	δυσφορούσαν(ε)	θα δυσφορούν(ε)	να δυσφορούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		δυσφόρησα	θα δυσφορήσω	να δυσφορήσω		δυσφορήσει
β' ενικ.		δυσφόρησες	θα δυσφορήσεις	να δυσφορήσεις	δυσφόρησε
γ' ενικ.		δυσφόρησε	θα δυσφορήσει	να δυσφορήσει
α' πληθ.		δυσφορήσαμε	θα δυσφορήσουμε	να δυσφορήσουμε
β' πληθ.		δυσφορήσατε	θα δυσφορήσετε	να δυσφορήσετε	δυσφορήστε
γ' πληθ.		δυσφόρησαν δυσφορήσαν(ε)	θα δυσφορήσουν(ε)	να δυσφορήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω δυσφορήσει	είχα δυσφορήσει	θα έχω δυσφορήσει	να έχω δυσφορήσει
β' ενικ.	έχεις δυσφορήσει	είχες δυσφορήσει	θα έχεις δυσφορήσει	να έχεις δυσφορήσει
γ' ενικ.	έχει δυσφορήσει	είχε δυσφορήσει	θα έχει δυσφορήσει	να έχει δυσφορήσει
α' πληθ.	έχουμε δυσφορήσει	είχαμε δυσφορήσει	θα έχουμε δυσφορήσει	να έχουμε δυσφορήσει
β' πληθ.	έχετε δυσφορήσει	είχατε δυσφορήσει	θα έχετε δυσφορήσει	να έχετε δυσφορήσει
γ' πληθ.	έχουν δυσφορήσει	είχαν δυσφορήσει	θα έχουν δυσφορήσει	να έχουν δυσφορήσει

Μεταφράσεις

    δυσφορώ

αγγλικά : grudge (en) γαλλικά : renâcler (fr)