senkondiĉa

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

senkondiĉa < sen + kondiĉ- + -a

Επίθετο

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	senkondiĉa	senkondiĉaj
αιτιατική	senkondiĉan	senkondiĉajn

senkondiĉa ^(eo)

• άνευ όρων