prestiĝo

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

prestiĝo < prestiĝ + -o

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	prestiĝo	prestiĝoj
αιτιατική	prestiĝon	prestiĝojn

prestiĝo ^(eo)

• το γόητρο, το κύρος