praloĝanto

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

praloĝanto < pra + loĝanto

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	praloĝanto	praloĝantoj
αιτιατική	praloĝanton	praloĝantojn

praloĝanto ^(eo)

• ο ιθαγενής, ο πρώτος κάτοικος μιας περιοχής ή χώρας