langue

Γαλλικά (fr)

ενικός	πληθυντικός
langue	langues

Ετυμολογία

langue < (κληρονομημένο) παλαιά γαλλική - langue < λατινική lingua

Προφορά

^ⓘ 

ΔΦΑ : /lɑ̃ɡ/

Ουσιαστικό

langue ^(fr) θηλυκό

• (ανατομία, ανθρώπινο σώμα, γλωσσολογία) η γλώσσα

Παράγωγα

• langage
• langue courante (η καθομιλουμένη)
• langué
• languette
• langueyage
• langueyer

Σύνθετα

• langue-de-bœuf
• langue-de-chat
• langue de chien
• langue de serpent

Συγγενικά

• langage (η γλώσσα ως κώδικας επικοινωνίας)
• lingual
• linguatule
• -lingue Γαλλικές λέξεις με επίθημα -lingue στο Βικιλεξικό
• linguette
• linguiforme
• linguiste

Πηγές

• langue - Dictionnaire de français (Λεξικό της γαλλικής γλώσσας) - Larousse online
• langue - CNRTL (Centre National de Resources Textuelles et Lexicales, 2005) από το Trésor de la langue française informatisé