impulse

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
impulse	impulses

Ουσιαστικό

impulse ^(en)

1. (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο) η παρόρμηση, η έμπνευση, μια ξαφνική έντονη επιθυμία ή ανάγκη να κάνω κάτι

   ⮡  an irresistible impulse - μια ακατανίκητη παρόρμηση

   ⮡  Acting on impulse, I jumped aside and like so escaped death.

   Σαν από έμπνευση πήδησα στο πλάι κι έτσι γλύτωσα το θάνατο.

2. (φυσική) η ώθηση

Σύνθετα

• impulsive
• impulsively

Πηγές

• impulse - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 285, 669. ISBN 9780194325684. , λήμμα: έμπνευση, παρόρμηση