drug

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
drug	drugs

drug ^(en)

1. το ναρκωτικό

   ≈ συνώνυμα: narcotic

2. φαρμακευτική ουσία

Συγγενικά

• drug addict
• drug addiction

Ρήμα

ενεστώτας	drug
γ΄ ενικό ενεστώτα	drugs
αόριστος	drugged
παθητική μετοχή	drugged
ενεργητική μετοχή	drugging

drug ^(en)

1. ναρκώνω άνθρωπο (με παράνομη ουσία και όχι με αναισθητικό στη διάρκεια επέμβασης)
2. ρίχνω ναρκωτική ουσία σε τρόφιμο ή ποτό

Ρηματικός τύπος

drug ^(en)

• αόριστος του drag σε ορισμένες περιοχές των ΗΠΑ (πιο κοινός τύπος: drugged)

---

Σερβικά (sr)

Ουσιαστικό

drug ^(sr)

• λατινική γραφή του друг