drug

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
drug	drugs

drug ^(en)

1. το ναρκωτικό, παράνομη ουσία που μερικοί άνθρωποι καταναλώνουν για τις σωματικές και ψυχικές επιπτώσεις που έχει

   ⮡  hard drugs - σκληρά ναρκωτικά

   ⮡  the drug trade/drug trafficking - το εμπόριο ναρκωτικών

   ⮡  a drug trafficker - έμπορος ναρκωτικών

   ⮡  a drug dealer - λιανοπωλητής ναρκωτικών

   ⮡  He’s taking drugs./He’s on drugs.

   Παίρνει ναρκωτικά.

   ⮡  I’ve quit drugs./I’m off drugs.

   Έχω κόψει τα ναρκωτικά.

   ⮡  They are drug trafficking in the country.

   Εμπορεύονται ναρκωτικά στην χώρα.

   ≈ συνώνυμα: narcotic

2. το φάρμακο, φαρμακευτική ουσία

   ⮡  The drug is used in the treatment of depression.

   Το φάρμακο χρησιμοποιείται στη θεραπεία της κατάθλιψης.

   ≈ συνώνυμα: medicine

Πολυλεκτικοί όροι

• drug addict
• drug addiction

Ρήμα

ενεστώτας	drug
γ΄ ενικό ενεστώτα	drugs
αόριστος	drugged
παθητική μετοχή	drugged
ενεργητική μετοχή	drugging

drug ^(en)

1. ναρκώνω άνθρωπο με παράνομη ουσία και όχι με αναισθητικό στη διάρκεια επέμβασης

   ⮡  The kidnappers drugged the victim to transport them.

   Οι απαγωγείς νάρκωσαν το θύμα για να το μεταφέρουν.

2. ρίχνω ναρκωτικό σε τρόφιμο ή ποτό

   ⮡  They drugged his wine.

   Έβαλαν ναρκωτικό στο κρασί του.

Ρηματικός τύπος

drug ^(en)

• αόριστος & παθητική μετοχή αορίστου του drag σε ορισμένες περιοχές των ΗΠΑ (πιο κοινός τύπος: dragged)

Πηγές

• drug (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• drug (verb) - Oxford Learner's Dictionaries

---

Σερβικά (sr)

Ουσιαστικό

drug ^(sr)

• λατινική γραφή του друг