ενεστώτας disrupt
γ΄ ενικό ενεστώτα disrupts
αόριστος disrupted
παθητική μετοχή disrupted
ενεργητική μετοχή disrupting

disrupt (en)

  1. εξαρθρώνω, διαλύω, διαταράσσω, δυσκολεύω κάτι να συνεχιστεί με τον κανονικό τρόπο
    ⮡  Traffic was disrupted by heavy snowfall.
    Οι συγκοινωνίες εξαρθρώθηκαν από τος μεγάλες χιονοπτώσεις.
  2. διακόπτω, παρεμποδίζω κάτι

Συγγενικά

επεξεργασία