banish

Αγγλικά (en)

ενεστώτας	banish
γ΄ ενικό ενεστώτα	banishes
αόριστος	banished
παθητική μετοχή	banished
ενεργητική μετοχή	banishing

Ρήμα

banish ^(en)

1. εξορίζω, εκτοπίζω

   ⮡  Opponents of the dictatorship were imprisoned or banished.

   Οι αντίπαλοι της δικτατορίας φυλακίζονταν ή εξορίζονταν.

   ⮡  The military government arrested and banished its political opponents.

   Η στρατιωτική κυβέρνηση συνέλαβε και εκτόπισε τους πολιτικούς της αντιπάλους.

   ≈ συνώνυμα: exile, → και δείτε τη λέξη prohibit

2. διώχνω, βγάζω κάτι, ειδικά από το κεφάλι μου

   ⮡  Banish this idea from your mind.

   Διώξε αυτή την ιδέα από το μυαλό σου.

Πηγές

• banish - Oxford Learner's Dictionaries