εξορίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εξορίζω < αρχαία ελληνική ἐξορίζω < ἐξ + ὁρίζω < ὅρος (=όριο, σύνορο)

Προφορά

ΔΦΑ : /e.ksoˈɾi.zo/

Ρήμα

εξορίζω

• στέλνω κάποιον στην εξορία

Συγγενικά

• εξορία

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	εξορίζω	εξόριζα	θα εξορίζω	να εξορίζω		εξορίζοντας
β' ενικ.	εξορίζεις	εξόριζες	θα εξορίζεις	να εξορίζεις	εξόριζε
γ' ενικ.	εξορίζει	εξόριζε	θα εξορίζει	να εξορίζει
α' πληθ.	εξορίζουμε	εξορίζαμε	θα εξορίζουμε	να εξορίζουμε
β' πληθ.	εξορίζετε	εξορίζατε	θα εξορίζετε	να εξορίζετε	εξορίζετε
γ' πληθ.	εξορίζουν(ε)	εξόριζαν εξορίζαν(ε)	θα εξορίζουν(ε)	να εξορίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		εξόρισα	θα εξορίσω	να εξορίσω		εξορίσει
β' ενικ.		εξόρισες	θα εξορίσεις	να εξορίσεις	εξόρισε
γ' ενικ.		εξόρισε	θα εξορίσει	να εξορίσει
α' πληθ.		εξορίσαμε	θα εξορίσουμε	να εξορίσουμε
β' πληθ.		εξορίσατε	θα εξορίσετε	να εξορίσετε	εξορίστε
γ' πληθ.		εξόρισαν εξορίσαν(ε)	θα εξορίσουν(ε)	να εξορίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω εξορίσει	είχα εξορίσει	θα έχω εξορίσει	να έχω εξορίσει
β' ενικ.	έχεις εξορίσει	είχες εξορίσει	θα έχεις εξορίσει	να έχεις εξορίσει
γ' ενικ.	έχει εξορίσει	είχε εξορίσει	θα έχει εξορίσει	να έχει εξορίσει
α' πληθ.	έχουμε εξορίσει	είχαμε εξορίσει	θα έχουμε εξορίσει	να έχουμε εξορίσει
β' πληθ.	έχετε εξορίσει	είχατε εξορίσει	θα έχετε εξορίσει	να έχετε εξορίσει
γ' πληθ.	έχουν εξορίσει	είχαν εξορίσει	θα έχουν εξορίσει	να έχουν εξορίσει

Μεταφράσεις

    εξορίζω

αγγλικά : exile (en) γαλλικά : exiler (fr), déporter (fr) εσπεράντο : ekzili (eo)