ὑψιμέδων

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὑψιμέδων < ὑψι- + -μέδων. Αναλύεται σε επίρρημα ὕψι + -μέδων ( < μετοχή ενεστώτα του μέδω)

Ουσιαστικό

ὑψιμέδων (θηλυκό ὑψιμέδουσα)

1. που βασιλεύει από ψηλά, που διουκεί στα ύψη

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Νεφέλαι, στίχ. 563 (563-565)

   ὑψιμέδοντα μὲν θεῶν | Ζῆνα τύραννον εἰς χορὸν | πρῶτα μέγαν κικλήσκω·

   Πρώτο το Δία, τον τρανό βασιλιά των θεών, | που μες στα ύψη θρονιάζει, | πρώτον αυτόν στο Χορό μας καλώ·

   Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

   ※  2ος κε αιώνας ⌘ Παυσανίας, Ἑλλάδος περιήγησις/Ἠλιακῶν Β, 6.3.14 @scaife.perseus

   Λύσανδρον δὲ τὸν Ἀριστοκρίτου Σπαρτιάτην ἀνέθεσαν ἐν Ὀλυμπίᾳ Σάμιοι, καὶ αὐτοῖς τὸ μὲν πρότερον τῶν ἐπιγραμμάτων ἐστὶν
   ἐν πολυθαήτῳ τεμένει Διὸς ὑψιμέδοντος
   ἕστηκʼ ἀνθέντων δημοσίᾳ Σαμίων·

2. (μεταφορικά) πανύψηλος, απέραντος

   ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Νεμεονίκαις, 2. (Τιμοδήμῳ Ἀθηναίῳ παγκρατιαστῇ), 19 (2.19) @scaife.perseus

   παρὰ μὲν ὑψιμέδοντι Παρνασῷ τέσσαρας ἐξ ἀέθλων νίκας ἐκόμιξαν·

Συγγενικά

• Ὑψιμέδουσα
• Ὑψιμέδων
• → και δείτε τις λέξεις μέδω, ὕψι και ὕψος
• Λέξεις -μέδων @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

Πηγές

• ὑψιμέδων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὑψιμέδων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.